Panie Michale,

Wiek!!
Wydawałoby się, że to nieskończenie długi okres. A tu, proszę to co było w zeszłym wieku: “zeszłym wiekiem” już teraz nim nie jest.
Wiosna Ludów toż to rok 1848 a nie 1948. No chyba, że zagarnięcie Czechosłowacji przez bolszewię to rewolucja, ale wtedy Aleksander II mógł co najwyżej obracać się w grobie.

Drogi Panie Gniewoju,

Cóż to jest sto lat między przyjaciółmi? My w Podziemiu musimy liczyć na wieki, bo chyba nie zanosi się na kontrrewolucję w ciągu najbliższych miesięcy.

Bardzo dziękuję za poprawkę. Oczywiście w 1948 roku żadnych “żandarmów Europy” już nie było, więc nie było przeciw komu się burzyć. Wówczas – tak jak teraz – panował spokój. Jak to w więzieniu.

Panie Michale,

czekając na kolejną część artykułu nie chcę kierować uwagi na poboczne tematy ale… a’propos błędów i upływu czasu.
Mija coś jak wiek właśnie od momentu kiedy to Stanisław Gąsienica Byrcyna, ratownik TOPR, miał wyratować w Tatrach, ze śmiertelnej opresji opryszka nad opryszkami.
Niech mu ziemia lekką będzie. Ratownikowi oczywiście, nie leninowi.

Ha! Tak było. Nic mi o tym nie było wiadomym, ale przed chwilą wyczytałem, że i owszem wyratował na Zawracie nie tylko samego Wołodię Ilicza, ale nawet Romana Malinowskiego, jednego z wielu polskich przywódców bolszewickich, który okazał się wszakże prowokatorem Ochrany.