1. Pierwszą książkę Józefa Mackiewicza („Zwycięstwo Prowokacji”) przeczytałem w 1986 roku. Było to oczywiście wydanie podziemne (niestety nie pamiętam jakiego wydawnictwa) i niezbyt czytelne, jednakże dla 16-latka (trwającego w naturalnym buncie młodzieńczym i jednocześnie antyustrojowym) było to „otwarcie oczu” na otaczającą rzeczywistość. Od tego momentu w pojmowaniu świata zmieniło się wszystko….

2. Twórczością Józefa Mackiewicza zajmuję się już ponad 20 lat. Można nazwać to pasją. A pasja związana jest z poszukiwaniami. I właśnie w trakcie poszukiwań dowiedziałem się, jak dla wielu ludzi Józef Mackiewicz jest ważny, dla ilu z jego czytelników stanowi „wzór ideowy”, jest drogowskazem lub ile osób zajmowało się Mackiewiczem. Często byłem zdziwiony, gdy „odkrywałem” fascynacje Mackiewiczem u tych osób, których nigdy bym o to nie podejrzewał.

Czy myślenie JM miało wpływ na „współczesnych” – sądzę, że tak. Chociaż dalsze drogi tych „współczesnych” potoczyły się już inaczej niż „idea Mackiewicza” (często z powodów koniunkturalnych) – np. Gretkowskiej, która pisała bodaj prace magisterską o JM…

O okresie trudno mówić – jest to stały „sączący się” wpływ. Wpływ, który narasta.

3. Józef Mackiewicz był pisarzem politycznym i jeśli przyjrzeć się historii – miał bardzo dużo racji, gdy chodzi właśnie o politykę. A jeżeli miał rację, to jego poglądy są przydatne.

Inna sprawa, to czego uczył Mackiewicz, jeśli chodzi o techniczną stronę polityki – jak należy ją prowadzić, czego nie robić, jak rozumieć przeciwnika politycznego, co to jest racja stanu itd. Te zagadnienia powinny być uczone w szkołach liderów politycznych.

Ale – nasza współczesna polityka, to jedno wielkie obrzydlistwo przeniknięte wszechobecnym kłamstwem, przeinaczaniem słów i faktów, marnością polityków, brakiem elementarnej wiedzy na temat prawa u naszych wybranych. Tak to już jest, gdy politykę kreują media i gdy za polityka uważa się np. uczestnika „Big Brother” lub innego telelwizyjnego szajsu…

… pisarz historyczny? „Historia jest nauczycielką życia.” Ileż to razy ludzie popełniali błędy tylko dlatego, że nie dostrzegli, iż to co kreują aktualnie, to powtórzenie błędów ich przodków…