Odnośnie pytania pierwszego:

Zasadniczą kwestią jest ów „realizm”, który w swojej istocie sprowadza się do braku poczucia rzeczywistości. Przez jego praktyków, kwestia bolszewizmu traktowana jest życzeniowo oraz podporządkowana jest własnym oczekiwaniom i chęciom i/lub źle rozumianym tzw. wyższym celom (np. interes narodu, patriotyzm) a nie rzeczowej analizie faktycznego stanu rzeczy.

W szczególności sądzę, że „realiści” sprowadzają bolszewizm jedynie do okresu klasycznego, okres następujący po nim określając jako pół-bolszewizm (w różnych gradacjach) czy też „lepszy”/”mniejszy”/„ewoluujący” bolszewizm (nieuchronnie i ostatecznie zanikający), zaś ostatni okres jako brak bolszewizmu. Czynią więc dokładnie to, czego bolszewicy oczekują, przeprowadzając pozorne i/lub okresowe liberalizacje systemu władzy. Wynika to, z przyjętych przez „realistów”, „założeń programowych”, których podstawę stanowi błędne założenie o możliwości skutecznego wpływania z zewnątrz na określanie przez bolszewików ich celów, poprzez kompromisy z własnej strony. Traktując te założenia jak aksjomat do swoich twierdzeń o oddawaniu politycznego pola przez bolszewików, de facto i nieodwracalnie, sami oddają polityczne pole którym dysponują.

Ponadto, moim zdaniem, „realiści” nie rozumieją istoty funkcjonowania bolszewizmu, czyli bezwzględnego dążenia do sprawowania władzy na całym świecie, przy wykorzystaniu wszystkich możliwych sposobów a jeżeli nawet zdają sobie z tego sprawę to nie uznają tego jako zagrożenia. Zakładają a priori, że taka rzecz nie może mieć miejsca. Nie rozpoznają więc celów bolszewizmu. Mylą się także całkowicie co do strategii bolszewizmu, biorąc swoje wyobrażenie jej za stan rzeczywisty. Otwarcie głoszone przez bolszewików deklaracje traktują jako niewarte uwagi lub niewarte analizy i oceny zaś konkretne działania bolszewików przyjmują bezrefleksyjnie jako „dopust boży”.

Odnośnie pytania drugiego:

Uważam, że następujące po sobie fazy bolszewizmu należy traktować jako zmiany wynikające z przyjętej strategii. Strategia ta jest elastyczna i dostosowywana do istniejących warunków, po to, aby jak najskuteczniej osiągać cel. Stąd, mamy różne postaci bolszewizmu tam gdzie funkcjonują tzw. mechanizmy demokracji, z którymi bolszewicy muszą się liczyć i w ramach których muszą działać, zaś inne tam, gdzie nie muszą się z nimi liczyć (choć mogą je wykorzystywać w innych celach, np. celem stworzenia pozorów aby wzmocnić się kosztem innych).

Bolszewicy, w dużym stopniu, sami wpływają na wykreowanie warunków które następnie wykorzystują do przejścia do innej fazy. Ostatnim przykładem jest pierestrojka i jej następstwa (likwidacja strefy wolnorynkowej w Europie i powstanie w jej miejsce struktury o anty-wolnościowym obliczu ideologiczno-politycznym, neutralizacja NATO itd.)

Sądzę, że wszystkie podane wyjaśnienia następowania po sobie kolejnych faz bolszewizmu (etapy bolszewizacji, strategia, zmienna sytuacja ideowa i polityczna), łączą się w całość. Wszystkie stanowią „ogniwa tego samego łańcucha”, założone jedno na drugie. Zmienna sytuacja ideowa i polityczna (jak wspomniałem często wykreowana przez bolszewików), wiąże się z określoną strategią i zastosowaną taktyką, których efekty z kolei wyznaczają postęp bolszewizacji.

Oprócz zmiennej sytuacji ideowo-politycznej uwzględniłbym zmienną sytuację w kwestii możliwych do zastosowania środków (technologie), tzn. pojawianie się i możliwość wykorzystania nowych narzędzi wpływania na sposób myślenia człowieka a w następstwie tego na jego decyzje co przyspiesza/pogłębia bolszewizację.

Odnośnie pytania trzeciego:

Trzecia faza nie jest ostateczna, tak jak świat nie jest jeszcze ostatecznie opanowany przez bolszewików (choć są już całkiem bliscy tego celu). Nie potrafię powiedzieć jakie konkretnie będą kolejne fazy, lecz sądzę, że przed ostatnią fazą nastąpi jeszcze okres konsolidacji zdobyczy – zebrania sił przed ostatnią przeszkodą na drodze do celu. Zdaje mi się, że ta faza, w niektórych miejscach (sowiety, chrl) już trwa. Ostatnia faza (już po opanowaniu świata), może przyjąć formę „klasycznego” bolszewizmu, nawet z terrorem, przymusem, itd. Będzie to „powrót do korzeni”, zastosowanie bolszewickiej „nauki”, celem stworzenia „globalnego człowieka bolszewickiego”, który pozwoli bolszewikom sprawować pełnię władzy na świecie w zgodzie z jego własną wolą. Sądzę, że właśnie to jest ideowym celem bolszewizmu.